Brabants kerstsonnet

 

Geleufde ik nog mer in da kiendje da twiduzend jaor gelejen

In dè erremoeiïg stalleke in zonne voeierbak lag

En daor de simpele herders mee hun schaopen zag

En laoter nog de koningen die op kamelen kwamen aongereje.

 

Geleufde ik nog mer da de engelen echte vrede brochten 

Zo dè alle mensen gewoon saomen mee elkaar konde lèven.

Dètter gin kender zowen zèn die totaal ontheemd moeten achterblèven,

Umdètter in hun land dur barbaren wordt gevochten.

 

In de wirreldvrede heb ik inderdaad nog mer wennig fiducie,

Want d’r zal altè wel erregus n’n oorlog worre betwist.

En mèrrege sti hier ne fundamentalistische extremist

 

Want die zien in alles een reje vur onneuzel geruzie.

Toch vier ik dees jaor wir mee de kerstdaogen fist

Um me nog ‘s efkes te werrummen aon die wonderlijke illusie.