Januari 2017
Gedicht gemaakt voor de Nieuwjaarsreceptie van de gemeente Bladel.
Nieuwjaarsreceptie
Deze wensenwals
In traditionele maat
Repeterende ritmiek
En gestolde gebaren
Deze verzameling van rede
Verbroedering van middenveld
Vereniging van politiek
En verbinding van verleden
Iedere wens verwachting
Iedere hand een bedoeling
Iedere schouderklop een akkoord
Iedere kus een verbond
En de buitenwereld kijkt toe
En oordeelt onbegrip
Klieft de kliekgedachten
Vormt een meedogenloze mening
Teleurstelling, onmacht
Frustrerend fatalisme
Borrelt uit de onderbuik
En kerft de ziel
Het is nog niet te laat
Maar de hoop huivert
Om het verstand
Dat ik u vraag
Vergeet daarom de waardenvrije wals
Mijd de middelmaat
Verlaat de repeterende ritmiek
En begraaf gestolde gebaren
Maar zoek het gehavende gelaat
En kijk eens met open ogen
In die opgesloten blik
Dat is wat ik u wens.
Gedichtendag
In alles zit wel een gedicht
In zonneschijn
De maan die gloedt
De sterrennacht
Een onverwacht
Contact. Een kind
Dat lacht
Een hartslag
Breekt de dichter
In mij open
Maar weemoed
Leidt vandaag
Mijn zinnen
Terwijl
Het leven verglijdt
In verweesde tijd
Schurkt herinnering
Zich aan
Tastbaar verlies.
Tot ze verdwijnt
In oneindige
Eenzaamheid
En het beeld
Niet meer kan
Zonder het
Woord.
Poëzieweek
Eva had Deelder geïnviteerd.
De Poëzieweek was de reden.
Maar wat heeft ze die avond toch geleden,
Omdat Jules alles had versjteerd.
Nee, onze diva was niet geamuseerd.
Ze bleef het hele uur ontevreden.
Talkshowregels werden overtreden.
Ze kreeg het tij niet meer gekeerd.
Want kauwend aan zijn uierboord
Deed Jules wat bij een dichter hoort.
Even maakt hij het leven licht,
En zet conventies overboord.
Een dichter beschrijft de wereld met een eigen zicht
En heeft altijd het laatste woord.
Maak jouw eigen website met JouwWeb